Sankt Jakob in Defereggen

Vandaag gaan we ergens anders skiën. Na het ontbijt zetten we koers naar Sankt Jakob in Defereggen. Dat ligt zogezegd één dal zuidelijker dan het Virgental. Bram en ik hebben vandaag honderd keer aan moeten horen, dat Bert ooit gewoon lopend van Prägraten daarheen is gegaan. Zelfs "Jahaaaaa, nou weten we het wel!" hielp niet. We rijden naar St Jacob omdat je daar vanuit het dal 2 sleepliften hebt met een paar verschillende afdalingen voor beginners. Het bleek een goede zet. Ook financieel gezien, want wat ik niet op internet vond, is dat er dagkaarten te koop zijn voor alleen die 2 sleepliften. En dat is heeeeeel veel minder dan een dagkaart voor de Ski Hit Osttirol voor meer dan 100 liften of zoiets. Maar los daarvan, dit was een heel mooie volgende stap in onze ski-carrière.

We konden een beetje wennen aan wat meer volk op de piste. Je moet een beetje meer opletten wat er om je heen gebeurt, dan in de Prägraten Arena. Er ligt een horeca tent aan de piste en dan is het leuk om daar ff aan te steken. Dat hebben we dan ook een paar keer gedaan. Om een uur of 10 stonden we op de latten en om een uur of 4 hebben we ze onderuit gedaan. Ja, oké, ik een 3 kwartier eerder... mijn linker been kreeg steeds meer een eigen willetje dat ik dacht dat is niet heel handig. En we hebben de plaatselijke horeca ook ondersteund, dat wel...

Er zijn daar meer mogelijkheden voor beginners naar beneden te komen. Keuze aan blauwe pistes, haha... In Prägraten is het geen vraag waar je naar beneden gaat, keuze uit 1 mogelijkheid. Om te beginnen is dat heel prima, maar wij zijn wel toe aan meer... haha... Nog geen zwarte piste maar wel andere blauwe pistes. De heren hebben zich ook gewaagd aan een route door het bos. Mij leken die bomen te weinig mee te geven, dus ik heb eieren voor mijn geld gekozen en heb het bredere traject gevolgd. Eerst scheen het zonnetje nogal, in de loop van de dag betrok het een beetje en verschool de zon zich achter sluierbewolking. Morgen nog maar 'ns kijken.

Na een opfrisbeurt op de Hansenhof gaan we voor het eerst deze vakantie eten bij Gasthof Islitzer in Hinterbichl. We kunnen lekker zitten in de stube, in het restaurant zitten 2 bussen vol kwetterende Vlamingen. Als we op het eten wachten (en ook daarna) leggen we een kaartje: 31-en doen we weer. Bram heeft het laatste potje gewonnen en is daarom de winnaar van de avond, vindt hij zelf. En zo moest ik het ook in het blog vermelden, dus Bram bij deze: jij hebt het laatste potje gewonnen (ik heel veel potjes daarvoor!) Het eten was lekker, mjammie...

Ik duik nog ff het wilde nachtleven van Prägraten in (de stube van de Hansenhof) en mijn temperatuur loopt denk ik op tot 41 graden... De kachelofen krijgt het lekker (cq veel te) warm in de stube. Je zou bijna de ramen openzetten. Maar ik schrijf weer aan dit verhaal en kan het vanavond nog publiceren. De fotoredactie is weer in handen van mijn lieve assistente AB te Z...