Nach Hause

Vandaag rijden we terug naar huis. We hebben besloten om vandaag te reizen, omdat we denken dat het nog niet zo druk zal zijn als morgen, zaterdag. We ontbijten op de normale tijd, pakken de boel in, checken de kamers en denken dat we niks vergeten zijn. Ook Bram nemen we toch maar mee, die kan niet met de post nagezonden worden, aldus Bert.

We nemen echt alle tijd, want ter afscheid ploffen we nog even bij de bakker neer voor warme chocola/koffie en bienenstich en Bert neemt Nusstorte. Weer als we de hal bij de bakker inkomen roept Bram, dat Harrie er mooi op staat als hij de poster van de Klettergarten ziet. Ik snap het niet, wie wel? Om een uur of 10 "trappen we 'm aan" en gaan we op pad. We krijgen de Bluetooth verbinding van Bert zijn telefoon met de autoradio aan de gang en we gaan met Oostenrijkse klanken op weg. Later schalt ook nog Normaal uit de speakers en Bram heeft lol met het nummer Pizza van André van Duin. Bram had trouwens de hele reis eigenlijk wel lol, dus geen narigheid, zoals dat vorig jaar wel anders was...

Al in Kitzbühel gaat het voetje voor voetje door het dorp heen. Direkt als we bij Kufstein-Süd de snelweg opdraaien, blijkt die zo snel niet te zijn. In file rijden we Oostenrijk uit. Eén ijverige ambtenaar staat daar de voorbijgangers te bekijken. Bij de Roemeense auto voor ons buigt hij licht naar voren en zwaait dan met zijn stokje/lampje, dat hij door mag rijden. Bij ons buigt hij niet... we zien er betrouwbaar uit, denk ik.

De korte versie is, dat het toch ook op vrijdag best druk blijkt te zijn. We hebben nogal wat keren flinke stukken langzaam moeten rijden. En één keer stond er op de middelste van 3 banen een auto met panne stil met 50 meter ervoor een gevarendriehoek. Die zie je pas erg laat, zodat je echt pal voor de gevarendriehoek pas stilstaat. De mensen zaten erin. Brrr het zal je maar gebeuren...  niet aan denken... en weer door... haha...

We rijden door, stoppen een keer om te tanken en om een hapje te eten. Tegen half 10, bijna de klok rond, zet ik de heren af in Soeren. We pakken de auto uit en ik zet weer koers richting Zevenaar. We zijn allemaal weer veilig op de basis geland. Het was een leuke week met allemaal nieuwe indrukken. Het lijkt erop dat we winters Prägraten zijn ontgroeid, we zullen zien wat we volgend jaar doen...