2022-08-05 en 06 Naar huis

Het is nu zondagmorgen 7 augustus, de laatste dag van onze vakantie. Morgen weer aan de slag bij ZevenAARDIG en in Elst. Nog even een kort verslagje van de thuisreis van donderdag en vrijdag.

Donderdagmorgen hebben we de auto natuurlijk weer ingepakt. Weer veel te veel spullen die ongebruikt mee terug gaan. The story of our lives... Om een uur of 8 zwaaien we Bert uit. Die rijden de klok rond en zijn die avond om 8 uur weer thuis.

Om een uur of tien rijden wij tegelijkertijd met Joke en Jan weg. Wij gaan nog even bij de M-Preis aan, een paar boodschappen halen. Ineens hoor ik de stem van de kelner van woensdagavond, daar moet ik al bij glimlachen. Maar als ik op zoek ga naar het gezicht van de stem, blijkt het een dame te zijn. Volgens Anne vast zijn zus of zijn moeder... we gaan het niet weten. We stappen weer in en loeren naar de accommodatie van Harrie. Anne denkt hun auto niet te zien staan. En dat kan kloppen, want net voor de tunnel zien we dat de auto voor ons de alarmlichten aanzet. En als we ff beter kijken (we zijn nog niet aan Harrie's "nieuwe" auto gewend) blijkt het zijn auto. Hij is op weg om fietsen te gaan huren en langs de Isel richting Lienz te gaan fietsen. We zien daar nog actieve plaatjes van, goed hoor!

Minder dan een kilometer voor de rotonde bij Mittersill waar we normaal richting Kufstein rijden, roept Anne ineens, zullen we een keer anders terugrijden? Eh, ja, dat kan, over Gerlos en dan door het Zillertal, Aachensee en dan naar het noorden, naar Holzkirchen. Dus in plaats van de rotonde half te nemen, nemen we 3/4 en slaan we links af. Dat kan he, als er verder geen plan is. Voor Krimml nemen we de Bundesstrasse, in de verwachting dat dat de grotere weg is. Maar dat was een misrekening. Als we goed en wel op weg zijn wordt het wel heel smal. Twee keer moeten we even in de achteruit om verkeer te laten passeren. We hebben de bergpas te pakken. Vroeger gebeurde dat op dezelfde manier. Op een gegeven moment Pa mopperend achter het stuur omdat Ma hem over de pas-weg had geleid. 

In Zell am Ziller houden we pauze. We zoeken een bank (in de schaduw, want het is heel warm) en vinden die aan de rivier de Ziller. Daar ontstaat het idee om over Garmisch-Partenkirchen te rijden en langs verre familie Pannekoek te rijden. Dat zou mooi kunnen met een niet al te grote omweg. Even bakkie koffie doen en kijken of we daar een bed vinden. We bellen Evi Reindl maar zij neemt niet aan. Dus hup, plan weer veranderd. We rijden niet over de Tegernsee, maar gaan naar Lenggries en over Bad Tölz willen we naar Holzkirchen, de A-8 op van Salzburg richting München/Nürnberg. Onderweg boeken we een kamer in Hotel Sauerlacher Post in het plaatsje Sauerlach. Dat ligt op een paar kilometer van de snelweg. We boeken geen ontbijt. Kunnen we vrijdag lekker op tijd weer kilometers maken. 's Avonds eten we op het terras van het hotel. Vraag niet hoe het kan, maar twee flinke maaltijden (een burger en twee lekkere schnitzels) met een grote limonade voor 27 euro in totaal. 

De volgende morgen ga ik erop uit om broodjes te halen. Er is een bakker in de buurt die om 6 uur open gaat. Daar haal ik 2 belegde broodjes en een paar Semmeln erbij. De broodjes smeren we voor onderweg en de belegde nemen we als ontbijt... mmm. Om half 8 rijden we weg. Er was al eens het idee om zaterdag thuis te komen. Maar vandaag bedenken we dat het ook prima is om door te rijden naar huis. Dus dat is het plan. We moeten nog 740 kilometer naar huis. Anne zit naast me met Google Maps in de aanslag en houdt het fileleed in de gaten. We rijden over Nürnberg en Würzburg. Bij Aschaffenburg gaan we de A-45 op, de Sauerland autobahn. Daar is Anne fan van. Het is ook prachtig om die zo met mooi weer te rijden. Mooie uitzichten af en toe. Verderop zit wel een afsluiting die we moeten omzeilen, maar daar hebben we wel een route op gevonden. En, goh, wat toevallig, die route voert ons langs een Bäckerei/Konditorei. Daar steken we aan en nemen we als afsluiter een gebakje bij de koffie.

Ook het laatste stuk "gewone" weg is een mooi stuk met leuke vergezichten. Dan gaan we weer de bahn op voor het laatste stuk door het Ruhrgebied naar huis. Om 17.30 uur gaan we boodschappen doen in Elten, in onze vertrouwde supermarkt.

Wat hebben we een bijzondere vakantie gehad de afgelopen twee weken. Veel gezien, gedaan, beleefd, gelachen. En een mooie missie volbracht, ook dat! Tenslotte nog een foto van Ma in juli 2019 bij de Nilljochhütte en een filmpje, waarin zij een neut achterover slaat bij haar laatste concert van de Prägratense muziekvereniging. Prosit! Bedankt voor jullie belangstelling en wie weet tot een volgende keer!