2022-08-02 Mission completed

Deze reis is er één met een missie. En die missie staat vandaag op het programma. In 2001 hebben we samen met Ma de as van Pa uitgestrooid in de buurt van de Nilljochhütte hier in Prägraten. Vandaag gaan we de as van Ma hier uitstrooien, op die plek van 2001.

We gaan niet allemaal naar boven. Het is een fikse wandeling, te zwaar voor 2 van de dames, en de avontuurlijke tocht naar de parkeerplaats is voor derde een obstakel. Anne blijft met Joke beneden bij Enzian. Zij hebben een rustige ochtend en gaan s middags met z’n drieën naar Gasthof Schwoaga onder in het dal bij Virgen. Wij rijden de avontuurlijke rit naar de Parkeerplaats van de Bodenalm. Vertrekken daar vandaan naar de Nilljochhütte. Het is goed te doen. Eerst een sintelweg, dan een karrespoor en dan wordt het een single-track. De graslanden zijn al behoorlijk uitgebloeid. We hebben ze wel eens uitbundiger gezien. Het is best klimmen want de Nilljochhütte ligt op ca 1990 meter. En dan ineens staat ie voor je neus. 

We handelen eerst onze missie af. We strooien de as eerst uit bij het boompje. Sinds 2001 is dat boompje steeds meer op een echte boom gaan lijken. Zoals Ma ooit deed, knopen wij nu een rode, boerenzakdoek aan dat boompje. Er zaten er ook nog twee aan, haha. Goed, as uitgestrooid en een beschreven steen neergelegd en ook een Edelweiss van de dames. Daarna hebben we, net als meer dan 20 jaar geleden, een hapje en een drankje gedaan op de Nilljochhütte. Toen met tante Truus en Oom Wim erbij. Nu waren Jan en Joke erbij in Prägraten (Jan ook boven). Hoe mooi dat we dit met z’n allen, bij de hut of aanwezig in Prägraten, hebben kunnen doen.  Later zijn wij ook naar Schwoaga gereden en hebben ons bij de drie dames gevoegd. Harrie, met Jan, Gert en Dick aan boord nam een zeer avontuurlijke route, pfff.

‘s Avonds hadden we gezamenlijk eten bedacht. Kaasje, worstje, pizzapunten, piccolientjes, groen voer, wijn, bier, brood etc. Dat doen we op het terras bij ons van Enzian. De eigenaren Olga en Jeroen dekken de tafels daar. En wij maken een buffetje. Harrie haalt in zijn speech nog ff Ma haar wensen aan. Het liefst thuis overlijden, uitgestrooid worden bij Gerrit en “d’r mot gin ruzie van kommen”. De eerste twee punten zijn al volbracht. Al een jaar pais en vree, dus hoe mooi is het dat we ook deze missie voltooid hebben.

Na het eten komen de foto-albums van Tante Truus en Oom Wim die Joke heeft meegebracht op tafel. Leuk om te zien hoeveel gelegenheden zij pakten om feestjes te vieren. En tja, Bert met een matje in de nek, oude vriendinnen, Dick die op Gert lijkt de dames die toen nog jonger waren, het kwam allemaal voorbij. Veel gelachen natuurlijk… Tegen 21.00 uur krijgen we het fris en wordt het donker en gaan we naar binnen, want Gutenacht Freunde klonk weer…