2022-07-30 deel 2 Rondje Prägraten en meer

Vandaag is de verjaardag van Bert. Alle reden voor hem om gewoon op pad te gaan. Dus gaan hij, Wouter en Bram naar de Sajathütte. Ze zetten de auto neer op de parkeerplaats bij Wallhorn, richting Bodenalm. Van daar lopen ze naar de Bodenalm en gaan ze het Timmeltal in. Dan gaat het pad onderlangs de Kreuzspitze, hoog boven het dorp naar de Sajathütte. Ze lopen een andere route terug via het gehucht Bichl. Daar pikt Rian ze later in de middag op en haalt met Bert de auto weer op.

Ondertussen in het dorp… In ons appartement heerste rust. Ik ben opgestaan, bakkie thee gezet en blog geschreven. Intussen kwam er meer leven. De broodjes waren door buurvrouw Rian al bij ons neergelegd en er kwam ontbijt op tafel. Lekker, hoor! Het werd duidelijk dat Anne, Rian, Joke en Jan boodschappen gaan doen en op bijzondere missie gaan. Ze gaan de bestelde Nusstorte voor Bert ophalen.

Eenmaal terug, drinken we ff koffie en gaan Joke, Jan en ik op pad voor een rondje Wallhorn-Bobojach. We lopen langs het kappelletje in Wallhorn en langs de boerderij van de familie Hatzer, waar we vanaf 1977 jarenlang 3 weken per jaar vakantie vierden. Het ligt er nog net zo bij. Dat daar ooit zo veel mensen hebben gewoond en er dan ook nog gasten bij konden lijkthaast onmogelijk nu. We lopen door en houden bij de Osemahof rechts aan. Die weg komt uit op de weg naar Bobojach. We pakken die weg naar beneden en een etage lager lopen we terug richting Prägraten. Dan komen we op de weg naar Wallhorn langs de Allerseelen-kappelle. Daar tast Jan diep in de buidel en steken we een kaarsje op voor Tante Truus, Oom Wim, Rinie, Pa en Ma. Dat vinden ze vast mooi, haha…

Dan steken we de doorgaande weg over en lopen langs de rivier de Isel, jaja, mooie naam… Dan nog een steil stukje weer omhoog naar de weg. En dan zien we zo boven Bichl de nodige narigheid hangen. Belooft niet veel goeds. Doorlopen dan maar langs de Timmelbach omhoog en net bij de school en het musikpavillion begint het te regenen. Een paar druppels krijgen wij dus mee, maar mag geen naam hebben. Trots op Joke en Jan, goed gedaan. Thuis moeten we toch pictogrammen op de deuren plakken. Toch verwarrend voor sommigen onder ons zo’n gang met 4  dezelfde deuren…

Daarna even tijd voor onszelf, blog enz. en dan om 1745 aantreden voor het gereserveerde verjaardagsdiner bij Gasthof Islitzer in Hinterbichl. Daar zitten we gezellig, al mogen we niet “lang zal hij leven” inzetten van de jarige. Bram kan zich steeds net inhouden. Thuis drinken we met z’n allen koffie en snijden we de heerlijke verjaardagstaart aan. Lekker, aldus de jarige, maar toch iets minder lekker als de Nusstorte van Annette-retteketette, de bakker in het dorp die de bakkerij/café dicht heeft gedaan. Maar het is een kwestie van smaak. Ik vind de creme erop heeeeerlijk! En zo rond 21.00 uur zoekt iedereen zijn eigen kamer weer op. Tijd voor Gutenacht Freunde…