Te veel bruin

2 maart 2019 - Prägraten am Großvenediger, Oostenrijk

Prägraten, zaterdagavond

Gisteravond om 21.45 uur zijn we uit Zevenaar vertrokken. We konden prima doorrijden. Bram heeft het grootste deel van de weg zitten/liggen/hangen pitten. Weer was prima, een heel klein beetje gespetter onderweg... maar dat mag geen naam hebben. Een keertje onderweg sanitaire stop en tanken. En een paar keer chauffeurswissel onderweg. 

Dan hebben we als we bij Jochberg Pass Thurn afzakken wel zin in een bakkie thee of zo. Ik had van tevoren al een paar bakkerijen in de navigatie gezet. Er zat een Bäckerei die vroeg open was in Mittersill. Daar gaan we even aan. We krijgen een lekkere bak thee en genieten ook nog van een stukkie zoetigheid... mmm... We zitten als het ware in een deel van de winkel en verbazen ons over hoeveel mensen daar zo (idioot) vroeg al brood halen.

Dan zetten we verder koers richting Prägraten. Daar gaan we als eerste bij Annette Retteketette voor anker. Bert had daar bier- en andere privé zaken te regelen. Hij moest de kelder in, verder zeg ik niks. Bram en ik aan de limo en latte. En daarmee hebben we geproost op het begin van onze week Prägraten.

Als het op is gaan we om ca 8.15 uur naar Liesl. Zij ontvangt ons weer hartelijk en rent meteen voor ons uit, de lange gang in naar de Stube voor ons ontbijt. Heeeerlijk natuurlijk, de broodjes, de yoghurt en al het beleg. Daarna pakken we de auto uit en gaan we even plat. We spreken geen tijd af, maar ik tref op de gang toch Bert die checkt of ik al wakker ben... telepathie... familiegenen... wie zal het zeggen. Maar wakker was ik dus...

We drinken op het balkon van Bert en Bram (tikkeltje fris is het wel...) een bak thee met wat lekkers... er is genoeg om van te genieten... Dan gaan we op weg naar Hannes Kröll, broer van onze gastheer, die een skiverhuur heeft hier in het dorp. Hij heeft zijn zaak pas om 14uur open en zo laat is het nog niet. We maken ff Prägraten onveilig en rijden een rondje Wallhorn.  Onderweg fotootje gemaakt van het onderkomen van Harrie, Reina en Gert van afgelopen zomer en komende zomer, de Schneiderhof in Wallhorn. En van het dorp een paar shots gemaakt. Er is wel veel bruin.... veel te veel bruin... ook op de piste helaas... En toen ff de Bichl-bult opgereden en ff gedag gezegd bij onze gastheer Josef Kröll. Hij werkt aan de lift en zat aan de "Bergstation" van de hoogste van de 2 Bichl-liften. Inmiddels is het tijd om naar Hannes te gaan. Hij is er en meet ons weer de spullen aan. Hij checkt ook even of Bram zijn geleende ski's oke zijn voor hem qua grootte. En zo zijn we er dus klaar voor.

De verwachting is dat er de komende week s morgens nog best aardig geskied kan worden. De "spuren" van de hoogste lift kunnen niet in stand worden gehouden. De buitentemperaturen zijn te hoog. Waarschijnlijk maandag gaat die lift voor het laatst draaien. Hij vertelde over het skigebied Goldried in Matrei. Misschien moeten we daar ook maar eens gaan kijken. Maar dat zien we nog wel.  Eind van de middag zijn we nog even naar Matrei gereden. Daarna in Zedlach, hoog boven Matrei, hebben we ons eerste diner gehad, alle drie heeeel traditioneel: backerbsensuppe en Wiener Schnitzel met frietjes en een Gemischter Salat… mmmm. De afsluiting hebben we, omdat het zaterdagavond was, heel feestelijk gedaan bij de bakker.  

De avond besteed, samen met de juffrouw van de reactie op afstand, aan het werken voor het reisblog.

Foto’s

1 Reactie

  1. Harrie:
    3 maart 2019
    Leuk om Schneiderhof nu in de sneeuw te zien, nadat wij hier die laatste hete zomer heerlijk gelogeerd hebben!!
    Gr Harrie.