25-02-2020

Woensdag 26-2

De broodjes in het zakje van de gastheer en -vrouw die aan de trap hangen smaken weer lekker gistermorgen. Eitjes erbij, twee gekookt en ik heb een eitje gebakken met spek. 

Gisteren had ik weer zin in een schrijfdag. Heb nog wat aanwijzingen van conceptlezers gehad en verwerkt. Paar appjes en mailtjes uitgezet. En op Ma's reactie gereageerd. Ik hoop maar, dat je er niet slecht van hebt geslapen. Maar wij zijn blij met het ijsje hoor, gaan we zeker doen. Bert en Bram gingen boodschappen doen. Zij gaan vandaag mee met een Pistenraupe. Dat is zo'n machine die na sluitingstijd over de pistes rijdt om ze af te vlakken. Morgen kan Bram daar aan het stuur. Gistermorgen hebben de heren de openstaande rekening daarvoor voldaan. De kaartjes krijgen ze in een zelfgeknutseld mapje mee. Daar is iemand mooi druk mee geweest! Ze weten ook waar hun reisgenoot blij van wordt, altijd handig... Ze komen terug met een stuk taart voor bij de koffie, goed he!

Om een uur of kwart voor twaalf vertrekken de mannen naar de piste. Daar binden ze de latten onder en skiën ze naar beneden naar de Talstation van de Parsennbahn. Zij nemen een middagkaart voor na 12.00 uur. En gaan met die banaan!

Ik werk "thuis" nog lekker en zie de mannen vanuit onze kamer af en toe op de piste voorbij schuiven. Om circa 14.00 uur ga ik naar het Parsennstüberlul, zoals die gelegenheid inmiddels bij ons heet, voor een drankje met de mannen. Bert zit aan zijn good-old-favourite Goulashsuppe en Bram heeft frietjes. Na de break maken de mannen nog een paar rondjes samen. En als Bert het tijd voor zijn pilsje vindt gooit Bram er alleen nog een rondje tegenaan. Dan strijkt ook Bram voor hun welverdiende beloning op het terras neer: het pilsje en de spezi lonken. Ik loop ook weer ff richting het Parsennstüberlul en sluit de dag af met een warme chocolade met (suikerloze, dat begrijpen jullie) slagroom.

Bij thuiskomst zetten we een bakkie thee en lossen we de wereldproblemen op. Het kan zo simpel zijn. Ik ga voor het eten zorgen. Het is kliekjesdag vandaag. Er is nog rijst en er is nog macaroni en er is gehakt voor rooie gehaktsaus. En zo komt het dat we gehaktsaus eten met macaroni en rijst, een tikkeltje bijzonder (papperige rijst) maar de buik raakt vol en daar gaat het ook om. Kan gebeuren toch...

Gisteravond had ik een belafspraak met de uitgever van het boek. Hij had mooie complimenten en waardering voor hoe ver de teksten al zijn. In een lang gesprek hebben we met de huidige versie van het boek in de hand een offerte opgesteld. Denk dat het er echt van gaat komen! En ook de tijdsplanning voor een leuke presentatie die ik in gedachte heb lijkt te gaan lukken: het eerste weekend van mei (waarschijnlijk 3 mei). Die kan vast met potlood in de agenda.

Het was fijn wakker worden vanmorgen. De groene wereld van gisteren is niet meer. We hebben nu weer een witte wereld. Het heeft vannacht gesneeuwd. Om 6 uur vanochtend hoorde ik al weer de machines op de piste om de voorbereidingen voor deze nieuwe skidag te treffen. Het is een graad of -2, dus niet stervenskoud. Het belooft een mooie dag te worden!