2019-11-13 Terug naar huis

14 november 2019 - Zevenaar, Nederland

Nou, het landschap ziet er bij licht mooi heuvelachtig uit. Het is druilerig weer, dat wel. We krijgen een lekker ontbijt. Het staat klaar in buffetvorm. De "Chef des Hauses" loopt er heen en weer, mompelt af en toe wat en met een beetje mazzel horen we dat hij vraagt of we een spiegelei of roerei willen. We vragen een spiegelei. Dan duikt hij de keuken in en komt na een paar tellen met twee gebakken eitjes voor de één terug. Het hadden best een paar tellen meer mogen zijn voor ons. Dan, weer een paar tellen te snel, komt hij aanzetten met twee spiegeleitjes voor de ander. In zijn doen en laten zou hij een broer kunnen zijn van Walter van "Zur alten Frische" waar de familie Kloppers al 100 jaar te gast zijn en waar Bert en ik afgelopen oktober ook nog waren. Hun accent verraadt dat ze zeker geen broers zijn!

Als we de auto hebben ingepakt gaan we nog een rondje door het stadje maken. Dietfurt aan de rivier de Altmühl heeft een stadsmuur gehad. Er staan huizen in zachte kleuren gesaust allemaal, het geeft een gezellige indruk. We hebben het al eens vaker over de fietsroute Altmühlradweg gehad om die te gaan doen. We rijden zo een stuk langs de rivier de Altmühl om te kijken of we het zó leuk vinden, dat we die route een keer gaan fietsen. Als we een stuk gereden hebben doen we een koffie in Beilngries met samen een "nougatring" erbij. "Soll ich ihn aufschneiden, dan gibt's keinen Streid!", zegt de kelnerin. Zij lijkt haar pappenheimers te kennen, haha... En lekker dat-ie is!! mmmm

Als we weer instappen kijken we elkaar diep in de ogen en besluiten we door te rijden naar huis. Bij de snelweg A-9 München-Nürnberg draaien we de bahn op en zetten we koers naar Nederland. Het houdt op te regenen en het rijdt lekker door. Maar, zoals altijd zou ik bijna zeggen, zit het in het Ruhrgebied vast. Tussen Breitscheid en Oberhausener Kreuz staat 15 km. We besluiten daar niet in te rijden (maar ergens anders een filetje te pakken, haha). Nee, wij zetten koers dwars door Köln, de Rijn over naar de linksrheinische Autobahn nr. 57 naar Goch en Kleve. Maar ook hier is het dringen geblazen en halen we soms de 5 km/u niet eens. Kortom, dit blijft een lastig stuk... haha... en je kiest toch altijd verkeerd. Maar geen nood, we komen uiteindelijk weer goed aan op de plek van bestemming: Monnetstraat Zevenaar.

We hebben een bijzondere week meegemaakt.  Bedankt voor jullie meelezen en jullie reacties! Het was een vakantie, gecombineerd met bezoek aan een onbekend deel van familie, waar we hartelijk werden ontvangen. We gaan er vast nog eens terug. Tijd om alles te laten zakken en me achter de PC te zetten. Het is inderdaad mijn bedoeling om de gesprekken van tijdens deze vakantie en de afgelopen jaren te gebruiken voor een boek. Daarin zijn de oorlogsjaren van mijn beide Opa's (en hun gezinnen) de rode draad. Het moet er nu maar eens echt van komen. Hopelijk kan ik het een beetje officieel aanbieden aan Ma en Oom Wim, zoals gezegd ergens in april of mei volgend jaar! Tot dan !

PS: Anne heeft nog een video toegevoegd vanaf de heuvel waarop de kapel staat die vaak voorkomt in de TV serie Marie fängt Feuer. Die ligt in Bad Bayersoyen.

Foto’s

2 Reacties

  1. Cornelie:
    14 november 2019
    Wat een mooie week hebben jullie weer gehad. Bedankt voor de verhalen en wij kijken uit naar het boek . Welkom thuis 😉
  2. Harrie:
    14 november 2019
    Wel een romantische passage....
    "We keken elkaar diep in de ogen..." en "toen reden we naar Nederland" , met deze Cliff hanger kan ik bijna niet wachten tot de voorjaarspresentatie van het boek!!
    Leuke verhalen, maar ook heuse field research naar de inmiddels meer dan 75 jaar gelden werkelijkheid....
    Dankjewel, het was weer erg leuk!!