2019-11-06 De bergen weer in beeld

Een week of wat geleden kregen we het idee om in november een week erop uit te trekken. We wilden ergens naar Duitsland, meer was nog niet bekend. Totdat we in contact kwamen met de zoon van een nicht (dochter van broer van onze Opa Pannekoek) van Ma van de Pannekoeken-kant. Die nicht is vroeger in de oorlogsjaren naar Duitsland vertrokken en woont daar (eigenlijk dus hier?!) nog steeds, net als de meeste van haar 6 kinderen. We kwamen in contact met hen en deze "verre" neef Walter wilde ons wel ontmoeten. Als zijn moeder (dus de nicht van Ma) goed te pas is, gaan we haar ook ontmoeten. Een afspraak voor "Kaffee trinken" is al gemaakt. En dat allemaal in het kader van het grote vraagteken dat er nog steeds is, namelijk "waarom is Opa Pannekoek in april 1943 gearresteerd? Hopelijk heeft zij daar vroeger (heel vroeger) iets meer over gehoord. Zij was toen al 20 of zo, dus heeft het misschien bewuster meegekregen. Ik ga met een bepaald doel hier weer mee aan de slag... wordt later vervolgd.

We zijn gistermiddag al weggereden.  In de voorbereiding lazen wij op het net over de "Leonhardi-fahrten" op 6 november 's morgens vroeg. Het zijn bedevaarten met paarden en de heilige Sankt Leonhard von Limoges in de hoofdrol. Het is vandaag de verjaardag van deze St. Leonhard, de naamdag zogezegd. En hij is de schutspatroon van de paarden, het vee in het algemeen en vandaag wordt dus zijn naamdag gevierd. Maar daarom vertrokken we dus gisteren al, om al een 600 km of zo te hebben gereden tot de omgeving van Ulm. Vanochtend om 6 uur opgestaan met nog 200 km voor de boeg. Op naar Murnau am Staffelsee, niet zo ver van Garmisch-Partenkirchen. Want daar wordt Leonhardstag gevierd met een optocht.  Vanuit de stad zet een optocht zich in beweging voor een 2 km lange rit naar de St. Leonhards Kirche in een gehucht buiten het dorp. Het is een stoet waar geen einde aan lijkt de komen. De paarden en ponies zijn mooi versierd, hebben prachtig tuig en trekken mooie oude wagens. Ijverige iniwoners hebben mooie miniaturen gemaakt die mee worden genomen in de optocht, vaak een kerk of een kapel met de schutspatroon St. Leonhard. Er rijden ook wagens mee met de lokale muziekvereniging erop, dus er is ook een möpke muziek. De mensen in de optocht dragen "trachten"kleding, compleet met hoedjes enz. En de vosjes hebben ze voor de gelegenheid ook maar uit de kast getrokken. Kun je je daar bij ons nog mee vertonen? Of word je dan meteen opgebracht en in een cel gestopt.

De optocht houdt niet bij de kerk op, nee het gaat nog een eindje  verder. Waarbij ik bijna meneer Pastoor die met de wijwaterkwast in de weer was voorbij liep. Ik had helemaal niet in de gaten dat onderweg dus alle paarden (en ook de mensen trouwens) werden gezegend. Dat was de hele grap van de optocht! Daarna werden de wagens allemaal op een grote "Wiese" gereden. Daar werd een "Festgottesdienst" gehouden, dus weer een hoofdrol voor meneer Pastoor. Met "Grosser Gott wir loben Dich" konden wij gezegend en wel teruglopen naar het dorp.  Maar eerst nog ff de kas van de organiserende vereniging gespekt met een stukje Kuchen, 2 Brezel (van die zoute krakelingen) en wat te drinken. Enneh hehe, ff zitten... Ik zag daar ook weer iets origineels, misschien een leuk projectje voor de Oudejaarsparty van dit jaar... Ze hadden er ketels met "heisse wurst" of "weisswurst". Eronder zat houtgestookt vuur, waarvan de rook door een "schoorsteen" afgevoerd werd. Een heel origineel gezicht, dus Bert.... aan de slag... haha...

Na dit bijzondere evenement zijn we in Murnau even de stad ingelopen. Er zou een Leonhar!d-Markt zijn, nou die was er ook. Hadden net zo goed de vroegere Erica-markt in Dieren of de Velleper Donderdagen braderie kunnen zijn. Sokken (ja Ma, we hebben jouw sokken vorig jaar voor 15 euro te goedkoop van de hand gedaan, ze hingen hier voor 31euro), huishoudspullen, tassen, riemen, noem maar op. Maar goed, verder niet zo heel interessant. De lokale economie flink gespekt met 4,20 euro per latte macchiato, maar dan wel inclusief geen koekje, me dunkt... Daarna nog even boodschappen gedaan. 

In de voorbereiding had Anne ook gelezen dat er in Oberau (de woonplaats van verre neef Walter) een Krippenmuseum is en dat dat maar 1x per week open is, namelijk op woensdagmiddag. Dus hebben we een bezoek gebracht aan het Krippenmuseum. De dorpsslager heeft in zijn leven veel kerststallen gekocht, maar ook gemaakt en aangekleed. Na zijn pensionering heeft hij de kerstfiguren in verhaallijn opgesteld. Er staan meer dan 20 opstellingen. Na het bezoek aan de kribbententoonstelling, zijn we al vast langs het huis van neef Walter gereden. Hij woont in Oberau, drie deuren van het kribbenmuseum af. Weten we dat ook maar weer.

Via Ettal (met een heel groot klooster, maar daarover later vast veel meer) rijden we naar Oberammergau, de stad van de houtsnijders, tjonge de ene na de andere winkel. We rijden naar ons appartement van de familie Flemisch aan de rand van het dorp. Aardige mensen en een leuk appartement! We eten vanavond gewokte groenten, kipfilet en sla. Morgen dan maar het schnitzeltje?