2019-07-27 Op reis

28 juli 2019 - Prägraten am Großvenediger, Oostenrijk

Zo, de hele familie is op reis. Vannacht zijn Harrie en de rest vertrokken. Al vroeg in de ochtend kregen we een foto van Ma aan een bakkie koffie of zo en een saffie (aldus Harrie) op de bijrijdersstoel. Een saffie? Ja.... een saffie blijkt bargoens voor een peuk te zijn. Weer wat geleerd, want ik had er nog nooit van gehoord.

Om een uur of kwart voor 9 belde Harrie. Of we nog niet op pad zijn... Nee, dat zijn we niet. Om een uur of 10 zouden we Wilma en Henk ophalen in Giesbeek. Zo'n vraag komt natuurlijk niet zomaar, we voelden nattigheid. Of wij ff de afdeling backorders zouden kunnen vormen. Reina bleek iets in Soeren vergeten te zijn. Dus of wij in soeren bij een goede buur langs wilden gaan om daar eea op te halen. Natuurlijk wilden we dat.... Dus holderdebolder op pad om niet al te laat in Giesbeek te zijn om Wilma en Henk op te halen. Goed, de buurman van HenR reikte mij het vergeten pakketje aan en weer door.

WenH stonden klaar voor vertrek. Nog ff een laatste stressplasje en verder maar weer. Op pad naar Prägraten. Oh en trouwens, de chauffeur had zich goed voorbereid. Ja, Bram, echt waar, ik had al getankt. We hebben eerst een flink stuk gereden. Maar ja dan komt toch die Qual der Wahl: welke route gaan we rijden. We hadden thuis al bedacht dat het over Kassel ging worden. Zo gezegd zo gedaan. Het ging qua verkeer heel goed. Wel jammer dat ik al door mijn jaarbudget aan verkeersboetes heen ben. Net iets vaker dan normaal de mededeling dat ik te hard rijd. Maar ja... scheelt wel bekeuringen.

Onderweg een paar keer gestopt voor een bakkie thee of koffie, op een al dan niet zonnige, warme parkeerplaats. Het verkeer valt me 100% mee. Het is toch "zwarte zaterdag" roept iedereen dan... maar niet op de verbinding Dortmund-Kassel-Würzburg-Ulm-München. Ja de rekenaars onder ons komen er toch wel op, daarom meld ik het maar. Het is niet de kortste route, maar het reed voor ons goed door. Het is misschien wel 80-100 km verder, maaaarrrr > 0km/u is ook wat waard. Onderweg zijn er contactmomenten met de rest. Een fotootje, een paar zinnen. Harrie zit om 14u of zo bij Gottfried aan een schnitzel. RenB hebben in Mittersill overnacht, midden in het dorp. De jongens hebben geld gekregen van Oma en dat brandt in de broekzak. Het wordt besteed aan nieuwe oortjes. Of ze daar ook beter van gaan horen, is nog onbekend. Dat moet nog blijken.

Voor münchen gingen we niet de rondweg op. Nee, Anne koetsierde ons recht-zo-die-gaat dwars door de stad, zonder een krimp te geven. Heel mooie gebouwen en monumenten gleden aan onze auto voorbij. Anne kreeg complimenten over haar rijstijl. Ik was net even plassen toen ik ze kreeg voor mijn kaartleeskunsten, want dat ging ook eigenlijk best wel een beetje goed... Jammer dit... De auto zetten we in de parkeerkelder onder het hotel. Nog nooit gezien dat er met metaalconstructie eigenlijk 2 autos boven elkaar geparkeerd staan. Heel apart om te zien.

We vinden het hotel heel gemakkelijk. We hebben wel mooie kamers, naast elkaar. Aan de luchtbehandeling binnen is nog wel het 1 en ander te verbeteren. Het is heel warm binnen én heel benauwd. Het hotel ligt aan een vrij drukke straat. Een raam open brengt lawaai mee. Wij kiezen voor raam open en lawaai, al valt dat later op de avond wel mee. 

Thuis altijd voor de wekker wakker... bei uns zuhause.... jaja...  maar zondagmorgen niet. Om 6.35u roept Anne potverdriedubbeltjes het is al over half 7!!! Lichtelijk in paniek gaan we gauw aan de slag. Om 7.15u zitten we weer in de auto. We rijden snel weer op de snelweg A8 richting Rosenheim/Salzburg. Op een gegeven moment zie ik voor me een auto remmen. En dan zie ik een auto rondtollen met een grote stofwolk erboven. In de berm tegen een wal ligt zo te zien iets op zijn kant en er liggen spullen in het rond. Het is naar om te zien. Later thuis lezen we dat het om nederlanders ging van wie er 2 zijn overleden zelfs. Het is in het nieuws en in de digitale Telegraaf zien wij later op de dag. Zo kun je dus van het ene op het andere moment in een heel ander vaarwater komen te zitten. Maar goed, dat je het niet allemaal van tevoren weet.

We hebben vanmorgen een broodje van gisteren gehad met het idee om later onderweg ergens aan te steken. Bakkerij of zo? En ja, dat werd het. We kwamen in Mittersill terecht, de plaats waar BenR geslapen hebben. Lekker belegd broodje cq stuk taart gehad (wie had wat). Toen door naar de Felbertauerntunnel, Matrei en Prägraten, het einddoel. Ondertussen zijn de weergoden ons minder goed gezind. Vandaag was het bewolkt, met een heel klein beetje regen onderweg. Ook toen we de tunnel uitkwamen geen stralende zon helaas. En zelfs ook weer regen.

Intussen begrepen via de familietamtam dat Harrie al in de Dorfsaal is, voor het koffieconcert van de Virgener Musikkapelle. Het wordt georganiseerd door de Musikkappelle Prägraten naar aanleiding van hun 170e verjaardag. Ma en BenR zijn er ook als wij daar binnenkomen. Zij spelen mooi. Natuurlijk hebben we zo onze emotionele momenten en dat is ook helemaal goed zo. Later op de middag zei Ma dat ze het vooral heel mooi vindt dat we allemaal aan deze bijzondere vakantie hebben meegewerkt. Iedereen heeft er een bijdrage in gehad, zegt ze. Wie durft dat tegen te spreken? De Marketensters komen langs of we een borreltje nemen. En dit keer, ja ja, neem ik een schnappsje. Wat zeg ik? Ik neem er twee. Word ik nou toch nog een vent? Na de muziek is er een optreden van de Volkstanz und Schuhplattlergruppe. De zonen van de familie Kröll waar wij  verblijven, zitten hier ook alledrie bij. Zoon Matthias zelfs als Voorzitter, Christiaan speelt harmonika en Andreas is ook aktief in de club. Als laatste speelt een groepje muzikanten met een bijzondere bezetting: ventieltrombone, flügelhorn, klarinet, drums, harp en nog meer. Het klonk erg mooi. En er kon gedanst worden. Dwz er had gedanst kunnen worden... hihi

Na het muziekfestijn gaan we naar buiten en lopen we Liesl tegen het lijf. Ze begroet ons allemaal hartelijk en geeft aan dat wij onze kamer op kunnen. De voordeur is open. We leveren eerst WenH af bij hun appartement naast dat van BenR in hetzelfde huis. Het zijn mooie appartementen. We drinken nog thee bij BenR op het balkon. Dan gaan Anne en ik op weg naar de Hansenhof. Ik ga kijken of ik nog kan bloggen. Anne gaat kijken hoe de binnenkanten van haar ogen eruitzien.

Om 18u gaan we allemaal naar Gasthof Islitzer voor het eten. Ma kondigt aan, dat alleen haar portemonnee opengaat deze avond. Nou dan genieten we dubbel van het eten natuurlijk. We zitten gezellig en wisselen ook van zitplaats. We hebben het ook over het programma van morgen en de rest van de dagen. Voor dinsdag hebben we allemaal een date... he Bert??? Bij thuiskomst nog even in de Stube met Liesl bijgepraat.

Ik word weer bijgestaan door externe beeldredacteuren. Rian heeft plaatjes aangeleverd en Wouter plaatjes en bewegend materiaal. Er staan al weer nieuwe fotos in. Het videomateriaal moet nog worden uitgezocht maar volgt nog. De juffrouw van de beeldredactie geniet van haar nachtrust

Servuss!

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

3 Reacties

  1. Joke:
    29 juli 2019
    Lieve allemaal!
    Dat is nog eens lekker wakker worden op de maandagochtend. Prachtig verhaal met toch wel enkele kippevel (of is het kippenvel) momentjes. Fijn dat jullie allen zo'n goede reis hebben gehad en nu heerlijk kunnen genieten van deze bijzondere familievakantie. Fijn ook dat jullie ons mee laten genieten.
    Liefs en groet,
    Jan en Joke
  2. Dick:
    29 juli 2019
    Ik weet niet hoe dat zit. Wat ik wel weet is dat Pannekoek Pannekoek is gebleven. Tenminste als ze Tonnie heet :)
  3. Cornelie:
    29 juli 2019
    Jullie hebben al van alles beleeft. Geniet van alle mooie momenten.
    Wees lief voor elkaar en morgen speciaal ook voor Bert. Daar wordt hij vast blij van.😜 Bedankt dat wij weer alles mogen mee beleven . Grtjs Bert en Cornelie