02-14 Skidag en aan de wandel

Vandaag een lazy morning gehad. We kwamen laat op gang. Dat moet morgen anders, haha… De routine komt er al aardig in, in deze mannenhuusholling. Bert heeft naam gemaakt met zijn koffie. Iedereen die het maar horen wil, dat zijn dus Jan en ik, krijgt te horen hoe goed zijn koffie smaakt. Tegen wil en dank. Jan dekt tafel en ikke? Ik zet thee en zo…

Vandaag gaan we gescheiden op pad. Jan en Bert gaan verder de Heubergarena verkennen. Zij gaan richting Mittelberg in het skigebied Heuberg-Arena. Daar hebben ze weer een paar keer de wat gedateerde tweepersoons stoeltjeslift genomen, goed zo, mannen! Ik ga met de bus naar de Skiflugschanze in Oberstdorf en loop van daaraf terug naar Riezlern. Dat doe ik via het skigebied Söllereck. Ik dacht bij Berggasthof Hochleite wat te kunnen gaan drinken, maar daar kwam ik bedrogen uit. Helemaal niks te beleven, völlig tote hose… Zo’n geval voor Ik vertrek… (zie filmpje)… Verderop drink ik wel ff wat.

Ik loop over de piste van het skigebied Söllereck. Dat ziet er ook leuk uit. Hier wil ik ook wel naar beneden suizen… eh skiën. Hier zijn veel blauwe pistes en dat is een kleur die mij wat skiën betreft beter bevalt, dan het rood, laat staan zwart. Je hebt vanaf hier prachtige uitzichten op Oberstdorf en het zgn Voralpenland. Het overdagse zonnetje maakt dat je ipv wit meer bruin het land inkijkt.

Vanaf Söllereck loop ik de Winterwanderweg richting Riezlern. Ik kom langs de Alpe Schrattenwang. Met een beetje graven in het geheugen kom ik erop dat hier een foto van mij en Bert is gemaakt met de mountainbike. Nee, zonder ski’s, haha, het was in de zomer, misschien wel 15 jaar of zo geleden (opa vertelt…)

Verderop kom ik langs het Bergstüble. Daar is een Hüttenfest aan de gang. Met grote verbazing hoor ik het liedje Griechischer Wein uit de hitparade van Dieter Thomas Heck. Niks geen harmonika met een tuba en hoempa. Nee, in plaats daarvan ieman uut een ver oord, die op een keyboard staat te rammelen. Voor mij niet iets om te blijven hangen, en weer door. Ik land in Riezlern bij het busstation. Daar pak ik bus 5 en ik stap uit bij “onze” halte Haldenhöhe en loop naar huis. Een wandeling van 12 km, dat vind ik in NL eigenlijk ook al genoeg. Dan heb ik er ook nog eens 600 hoogtemeters overbrugd. Ik vind het mooi. Bert en Jan zijn er ook al. Die hebben vooral op techniek getraind. Geprobeerd om domme kracht om te zetten in souplesse. Of dat bij allebei gelukt is, krijg ik er niet uit…

Vanavond kookt Jan. En dat betekent dat hij mij heeft laten bellen (schoolmeester voor het leven, en een verhaal hoeft niet altijd waar te zijn) naar een restaurant. We gaan naar de gutbürgerliche Küche van Hotel Alte Krone in Mittelberg. En voor we gaan eten proppen we nog een rugzak vol met heel gezonde boodschappen.

In de horeca in Oostenrijk gaat het kennelijk met de omzetten ook niet zo goed. Bij Alte Krone hebben ze Zwarte Lola aangesteld, de waarzegster van Kleinwalsertal. Heur haar natuurlijk pikzwart, aan haar armen de netkousen, gezicht met passend zwart opgemaakt. Wij hebben ons niet aan haar waarheid gewaagd, die verzinnen we zelf wel.

Gunstige bijkomstigheid was dat we lekker gegeten hebben. De heren hadden schnitzels als deurmatten, ja, allebei 2… Ik had er een met spekreepjes, een roomsausje en käsespätzle. Ook heel lekker. Na het eten kunnen we weer vrij snel terug met de bus en nog een avondwandeling naar huis. Thuis komt onze barrista in actie, die niet alleen maar zijn fantastische koffie verzorgt, maar ook met veel bezieling een beetje melk voor een latte macchiato klopt. Zo fijn! Morgen is er weer een dag!