11 Blekinge's kust

Zaterdagmiddag kwamen we terecht in Christianopel, een gefortificeerd stadje aan de Oostzee. We parkeren Doortje en lopen de haven in. Er is meestal wel bedrijvigheid in zo'n haventje... nu is er ook nog eens opwinding omdat de Zweedse 11 moeten spelen. Via de NOS begrijpen we dat ze al met 1-0 achterstaan. Toch komen bezoekers van een trekkerevenement met hun oude trekkers met blauw-gele vlag erop het stadje doorploffen. We gaan weer op een camping staan. Lekker weer stroom en voorzieningen bij de hand... De camping ligt mooi op een landtong met aan 3 zijden de Oostzee. Nog tijdens de 2e helft checken we in bij de camping en dan is het al 2-0 voor Engeland en is Zweden een illusie armer, maar een ervaring rijker, die 'wij' niet eens hadden.

We worden rondgeleid door een duitstalige mevrouw. Bij het sanitair hoor ik haar praten over een 'plumsklo' dat ik denk oh ja... een mooie dixie. En idd geen WC met water. Maar je raakt kwijt wat je kwijt wilt... haha... Er zijn een paar plekken vrij. Wij gaan dichtbij het water staan. Alleen een caravan voor onze neus. Maar verder mooi zicht op de horizon van de Oostzee. s Avonds gaat er een sauna aan en daar maak ik ook gebruik van. De sauna is niet groot maar wordt lekker warm. Er is nog een Nederlandse klant en we babbelen gezellig...

Zondagmorgen ga ik eerst ff aan de schoonmaak. Ik haal de fietsen van de drager. Die en de drager zelf zitten weer vol stof en het is er niet afgeregend gisteren. Als we aan de beschuitjes met aardbeien zitten zie ik een koe in de wei naast ons rare bewegingen maken. Zij gaat met haar kop op en neer alsof ze ergens aan staat te trekken. Maar dan zie ik het. We kijken naar moeder en kind. Ze likt het kalf schoon. Het kalf staat niet meteen om maar een uurtje of zo later staat het kalf. Beetje zwabberig nog. Moeder verdedigt de jonge boreling met hand en tand, ook als andere oudere kalveren tussen moeder en kind willen komen.

Een stukje verderop is een uitzichtpunt voor zeehonden. Daar gaan we op de fiets naar toe. Via karresporen en groene paden komen we aan een stuk kust waar geen God of goed mens te zien is. Wel zeehonden. Maar het is voor jullie helaas niet in beeld te brengen door de fotografe. En nee, dat ligt niet aan haar maar aan de plek waar die zeehondjes gaan liggen...

Tijdens de fietstocht landen we  bij een landshandel, een verzorgde uitspanning. We bestellen thee met, natuurlijk, wat lekkers. Ze hebben ook een kersenboom en vraag of ze kersen verkopen. Nee die verkopen ze niet, maar als ik wil mag ik plukken wat de vogels nog niet verorberd hebben. Tja, en dat doe ik dan natuurlijk ook.

De middag brengen we in de relax stand door: beetje lezen en af en toe eens naar het water. Er staat een straffe, frisse wind van zee. Dat maakt dat ik het door de golven meer 'zee' vind dan gisteren. Vroeg in de avond bereiden we het vertrek van morgen vast voor. We zorgen dat de afwas is gedaan, de verswatertank  vullen we en het afval gaat al weg. Ik duik ook nog even de sauna in.

Maandag zijn we vroeg uit de veren. Het zonnetje brandt weer op ons los. We doen nog de laatste dingen. De vloer krijgt de dweil weer ff over zich heen. We zetten koers richting Karlskrona. Daar in de 'archipelea' maken we een fietstoer. Sturkö Tjörkö met een brug of met een dam aan elkaar verbonden. We gaan dit keer niet het water op. Het kan haast niet beter worden dan de toer met de postboot... Tegen het eind van de tocht komen we bij Andre's Bakeri. Alleen in juli en augustus open. Ik loop naar een deur waar mensen sttaan. Even denk ik dat het verkeerd is. Ik zie de zakken meel liggen. Maar het is toch goed. Ze staan gewoon vanuit het magazijn te verkopen. Alles ligt op de rekken waarop het in bakkerijen ligt af te koelen. Heel efficiënt en geen dure winkelruimte nodig. En op werkdagen open van 7 tot 16 uur! Lekkere kannelbuller... mmm...